به طور كلي مخازن شكافدار به عنوان مخازني با عمر كوتاه، شدت جريان توليد بالا و ضريب بازيافت نهايي پايين شناخته مي شون د. تزريق هاي امتزاجي و غيرامتزاجي به عنوان روش هاي ازدياد برداشت در مخازن شكافدار، به دليل ساختار ناهمگون اين نوع مخازن، مشكلات خاص خود را دار د. نفت و سيال تزريقي تمايل بيشتري به تولي د از طريق شبكه شكافها دارند و نفت موجود در بلوكهاي ماتريس به راحتي جابجا نمي شو د. اين ويژگي در مخازن شكافدار ممكن است باعث بروز پديدة انگشتي شد ن1 و يا پديدة حركت جداگانة سيال تزريقي از سيال مخزن2 ، به دليل تفاوت در چگالي آنها، شود. انتخاب تكنيك صحيح ازدياد برداشت در دستيابي به يك بازيافت بالا تاثير حياتي دارد. از تزريق آب و يا گاز با تركيب هاي مختلف، مي توان به عنوان يك روش ازدياد برداشت در يك مخزن شكافدار استفاده كرد. به دليل پيچيدگي هاي تكنيك ي و همچني ن نيازمندي هاي مالي در راه اندازي پروژه هاي تزريق گاز يا آب، اين گونه پروژه ها قبل از هرگونه عملياتي شدن، نياز به ارزيابي كامل دارند. ميدان مورد مطالعه در اين مقاله، يك مخزن شكافدار كربناته است كه در غرب ايران واقع شده است. در اين مقاله، يك مدل 10 جزئي از سيال مخزن جهت شبيه سازي رفتار سيال مخزن ساخته ش د. با ا ستفاده از شبيه ساز لوله قلم ي، حداقل فشار امتزاجي براي تزريق نيتروژن، دي اكسيد كربن، متان تعيين گردي د. دبي تزريق و توليد بهينه براي هر سناريو بدست آم د. در بخش پاياني اين مطالعه، سناريوهاي مختلف دربارة شدت جريان تزريق بهينه هر كدام با يكديگر مقايسه شدن د. در نهايت الگوي تكميل چاه به عنوان يكي از پارامترهاي مهم كه بازيافت نهايي را تحت تاثير قرار مي دهد، تشخيص داده شد
کلید واژگان :ازدياد برداشت ، تزريق امتزاجي، تزريق غيرامتزاجي، حداقل فشار امتزاجي، شدت جريان تزريق
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک