بهینه سازی میزان صادرات انگور کشور و تأثیر آن بر اقتصاد کشاورزی و اقتصاد ملی (رهیافتی از مدل برنامه ریزی حمل و نقل بازه ای)

امروزه توسعه صادرات غیر نفتی و خروج کشور از اقتصاد تک محصولی یکی از مهم‌ترین برنامه های توسعه اقتصادی کشور محسوب می‌شود. در سال‌های اخیر با توجه به حضور فعال و چشم گیر ایران در بازارهای جهانی، بررسی قدرت صادراتی آن، به ویژه در صادرات محصول انگور و شناسایی دیگر محصولات مزیت دار توأم با توسعه صادرات آن‌ها جهت دستیابی به هدف فوق الزامی و حائز اهمیت می‌باشد. در پژوهش حاضر ابتدا تصویری از صادرات انگور و کشمش کشور در سال 1389 به کشورهایی نظیر امارات، ایتالیا، اوکراین و روسیه ارائه و سپس توانایی‌های بالقوه کشور برای دستیابی به حداکثر سود ممکن در صادرات این محصول برآورد شده است، به گونه ای که ضمن در نظر گرفتن شرایط ریسک و نا اطمینانی، کمترین میزان هزینه در زمینه صادرات این محصول استراتژیک نصیب کشور و انگور کاران داخلی شود. در این تحقیق برای نیل به اهداف فوق و همچنین دستیابی به میزان بهینه صادرات انگور استان‌های تولید کننده کشور، از مدل پیشنهادی برنامه ریزی حمل و نقل بازه ای استفاده شد. داده های آماری مربوط به هزینه های خرید، حمل و ترانزیت محصول انگور و کشمش از طریق سازمان گمرک، سازمان جهاد کشاورزی، سالنامه آماری حمل و نقل و آمارنامه کشاورزی سال 1389 جمع آوری گردید. حل مدل پیشنهادی نیز در محیط نرم افزاری Excel صورت گرفت. پس از حل مدل مذکور مقادیر بهینه صادرات برای استان‌های تولید کننده انگور مشخص شد. نتایج حاصل حاکی از آن است که بهبود صادرات انگور به اقتصاد کشور کمک شایانی می‌نماید.

صادرات انگور، اقتصاد ملی، برنامه ریزی حمل و نقل بازه ای، ماکزیمم سود، Excel.