توسعه انرژی باد در ایران (اثرات زیست محیطی، توانایی های فنی)

ایران به عنوان یك کشور در حال توسعه در سالهای آتی با افزایش قابل توجهی در نیاز به الكتریسیته مواجه خواهد شد.. استفاده گسترده از منابع فسیلی برای تولید انرژی مورد نیاز، باعث شده است که ایران در بین 20 کشوری که سهم 75 درصدی در گسترش گازهای گلخانه ایدارند قرار گیرد و در حال حاضر نگرانی های فزاینده ای در خصوص تقاضای جهانی انرژی و آلودگی زیست محیطی در آینده، وجود دارد. برای اینكه این نگرانی تا حدّی کاهش پیدا کند، جوامع جهانی در تلاش برای یافتن و پیاده سازیِ استراتژی های مختلف جهت ذخیره انرژی، فن آوری و همچنین منابع جایگزین انرژی برای بخش های مختلف که متّكی بر انرژی تولید شده از منابع مختلف انرژی هستند، می باشند. دراین خصوص توسعه ی انرژیِ بادی نقش مهمّی را در مواجهه با تقاضای انرژی درآینده و کاهش آلودگی زیست محیطی تا یك حدّ اطمینان ایفا خواهد کرد. روند توسعه سرمایه گذاری و افزایش توجه در این بخش به حدی است که حتی پیش بینی میشود در منطقه خاورمیانه که قلب منابع سوختهای فسیلی جهان می باشد، سهم منابع تجدید پذیر در تولید الكتریسیته از 1درصد در سال 2008 به 16 درصد در سال 2035 برسد.آگاهی در مورد وضعیت کنونی هر سیستم، اولین گام برای بكارگیری سیاست های بهینه سازی می باشد. بر این اساس، تجزیه و تحلیل وضعیت باد در ایران و ارزیابی توانایی فنی، پیش شرطی برای سیاستگذاری در بخش انرژی در نظر گرفته شده است، هدف این مقاله بررسی وضعیت انرژی باد در ایران بصورت ظرفیت های موجود، تولید نیرو، ویژگی های نیروگاههای بادی، ارزیابی پتانسیل ایران و توانایی فنی مؤثر ایران در تولید قطعات اصلی توربین های بادی در اندازه های مختلف است.

انرژی باد، الکتریسیته، محیط زیست ، توانایی فنی، ساخت توربین، ایران