چکیده :

از اواخر دهه 1980 شیوه حسابداری دولتی دنیا شروع به تغییری اساسی نمود، که این تغییرات در اکثر کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی مشاهده گردیده است. اصلاحاتی که در سیستم­های حسابداری مدرن بخش عمومی انجام شده، دارای جهت­گیری­های یکسانی است و عموماً ( به جز آمریکا ) به سمت پیاده­سازی سیستم­های حسابداری مبتنی بر مبنای تعهدی کامل پیش رفته، اما به شیوه­ای یکسان رخ نداده است. به طور کلی این تحولات موجب پیدایش دو تفکر جامع در زمینه­ی حسابداری بخش عمومی، شده است: یکی سنتی ( حسابداری نقدی ) و دیگری مدرن. در تفکر مدرن دو نوع سیستم گزارشگری مالی برای بخش عمومی وجود دارد که یکی به سیستم دوسطحی و دیگری به سیستم گزارشگری مالی شبه بازرگانی مشهور است. سیستم اول توسط GASBارائه شده است و دومی منتسب به IFAC می­باشد. دلایل وجود چنین رویکرد­های متفاوتی محیط گزارشگری مالی متفاوت کشور­ها عنوان می­شود. مقاله پیش روی سیستم­های حسابداری بخش عمومی کشور­های رومانی، انگلستان و استرالیا که مبتنی بر سیستم گزاشگری شبه بازرگانی است را مقایسه می­کند. در این مقایسه موارد تشابه و افتراق سیستم­های مذکور بیان می­شود. در نهایت بر اساس تفاوت­های موجود و با تاکید بر اصل 55 قانون اساسی ایران، چنین استنتاج می گردد که در اتخاذ استاندارهای بین­المللی حسابداری بخش عمومی برای گزارشگری مالی بخش عمومی کشور عزیز ما، دست­اندرکاران این حوزه باید توجه خاصی نسبت به محیط گزارشگری مالی بخش عمومی این مرز و بوم مبذول دارند.

کلید واژگان :

حسابداری بخش عمومی، مبنای تعهدی، سیستم حسابداری، محیط گزارشگری



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک