نقش مردم در حکومت از دیدگاه امام علی(ع)

حضرت علی(ع) در زمینه مشروعیت حاکم اسلامی به مشروعیت الهی معتقد بودند و لازمۀ به فعلیت رساندن حکومت را همراهی و یاری مردم می‌دانستند و مقبولیت مردمی، در کنار مشروعیت الهی را در جهت رسیدن به اهداف جامعۀ اسلامی و حکومت لازم می‌شمردند و ضرورت اجرای احکام اسلامی را در جامعه، مقدم بر تصمیم‌های مردمی قرار می‌دادند. نقش مردم در فرایندهای تصمیم‌گیری حاکمیتی در دورۀ حاکمیت علوی نمونه بارز و آشکار از بها دادن به مردم و توجه به حقوق همه افراد جامعۀ اسلامی بود، چنانکه حضرت بارها از هر تریبونی برای مشخص نمودن جنبه‌های حقوق متقابل مردم و حکومت استفاده می‌کرد و از مردم می‌خواست که مشکلات و مسائل خود را با حکومت در میان بگذارد و از طرفی با نظارت به شیوه‌های گوناگون، بر کارگزاران نظارت کامل و جامعی را اعمال می‌نمودند. ایشان در گزینش کارگزاران حکومتی، مؤلفه‌های شایسته‌سالاری و نخبه‌گرایی را که قرابت معنایی دارند را لحاظ می‌نمودند، و مورد اخیر یعنی نخبه‌گرایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این نوشتار بر آن است تا به بررسی نقش حکومت از دیدگاه امام علی(ع) بپردازد و از روش تحلیلی- توصیفی جهت گردآوری داده‌ها بهره گرفته شده است.

مردم، حکومت، امام علی (ع)، کارگزار، نهج‌البلاغه