شناسايي رضایت دانشجویان از فعالیت های آموزشی به عنوان مؤلفه ای از کیفیت آموزش عالی

هدف از این پژوهش شناسايي رضایت دانشجویان از كيفيت فعالیت های آموزشی از طریق تحلیل شکاف بین انتظارات و ادراکات دانشجویان دانشگاه های دولتی تهران بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی و نمونه مورد بررسی 136 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی بودند که برحسب جنسیت، دانشگاه و نوع دوره به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها، ازپرسشنامه محقق ساخته بسته پاسخی استفاده گردید، که روائی و پایائی آن مورد تأیید قرارگرفت. از طریق آزمون t برای دو گروه همبسته مشخص شد که در همه ابعاد کیفیت، شکاف منفی و معنی داری وجود دارد، و در ادامه آن، از طریق جدول محاسبه رضایت مشتری از کیفیت، میزان رضایت خاطر دانشجویان نسبت به هر یک از شاخص ها و ابعاد کیفیت مشخص گردید. به طور کلی نتایج نشان داد که بین رضایت کنونی دانشجویان از کیفیت دوره و حدأکثر رضایت ممکن، فاصله وجود داشت. با این حال بیشترین رضایت خاطر دانشجویان مربوط به بعد روش های تدریس دوره بود و ابعاد شیوه های ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، ویژگی های اساتید، اهداف دوره، محتوای دوره، امکانات دوره و ساختار دوره به ترتیب در رده های بعدی قرار داشتند.

ادراکات، انتظارات، رضایت، کیفیت