پژوهش حاضر به صورت تجربی و از نوع طرح پیش آزمون پس¬آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش، دانشجویان مرد غیرورزشکار دانشگاه تبریز (44 نفر) بودند. روش نمونه گیری بصورت تصادفی بود و آزمودنی ها طی پرسش¬نامه تعیین مزاج انتخاب شدند. تغییرات ضربان قلب و زمان عکس-العمل یکبار قبل از مصرف سیر در مرحله پیش آزمون و بار دیگر بعد از مصرف سیر در مرحله پس آزمون اندازه گیری شد. برای تعیین طبیعی بودن توزیع داده¬ها از آزمون شاپیرو ویلک و برای مقایسه داده ها از تحلیل واریانس یک راهه و برای برآورد میزان اختلاف بین گروه ها از آزمون LSD استفاده شد. برای مقایسه داده¬ها در قبل و بعد از مصرف سیر در هر گروه، از آزمون t وابسته استفاده گردید. سطح معنی-داری آزمون آماری 05/0≥ P در نظر گرفته شد.
مصرف کوتاه مدت سیر، باعث کاهش معنی دار ضربان قلب در حالت استراحت و حین فعالیت در گروه سرد مکمل شد ( 05/0˂P).
