Echelon Analysis یک روش سیستماتیک بررسی ساختار داده های مکانی کمی است. داده ها مکانی در Echelon Analysis به عنوان عوارض توپوگرافی در نظر گرفته می شوند. Echelon این متغیرهای توپوگرافی را به مولفه ها ساختاری شامل قله ها، پایه قله ها و پایه پایه ها تقسیم بندی می کند. این تقسیمات توسط یال ها صورت می گیرد. در این پژوهش، روش Echelon Analysis برای تعیین توزیع مکانی غنای گونه ای پرندگان در استان مازندران به کار گرفته شده است. نتایج حاصل از اجرای روش در دو شبکه سلولی با اندازه متفاوت نشان می دهد الگوهای تغییرات مکانی در اندازه های کوچک تر ضرورتا در اندازه های بزرگ تر مورد انتظار نیستند. همچنین، مقایسه نقشه های اولویت بندی با مناطق تحت حفاظت سازمان محیط زیست نشان می دهد بیشتر لکه های دارای اولویت بالای غنای گونه ای پرندگان در خارج از محدوده های تحت حفاظت قرار گرفته اند.
