چکیده :

نقش و اهميت سرمايه گذاري در فرايند رشد و توسعه اقتصادي جوامع در اکثر نظريات رشد و توسعه اقتصادي مورد تاکيد قرار گرفته است. باتوجه به کمبود منابع سرمايه گذاري و ضرورت تخصيص بهينه اين منابع جهت تحريک رشد اقتصادي، لازم است مزيت هاي نسبي يک کشور در زمينه تخصيص منابع سرمايه گذاري، به درستي شناسايي شده و با هدايت منابع سرمايه گذاري به مولدترين و کارامدترين بخشها زمينه استفاده کارامد از منابع محدود در جهت تسريع رشد اقتصادي فراهم گردد. اين پژوهش در همين راستا با هدف بررسي سرمايه گذاري هاي انجام شده در بخشهاي کشاورزي، نفت و گاز، صنايع و معادن و خدمات به دنبال يافتن بخش يا بخش هايي است که سرمايه‌گذاري در آنها به لحاظ تسريع رشد توليد ناخالص داخلي، قابل توجه بوده است.به همين منظور ابتدا از معيار نسبت نهايي سرمايه به توليد استفاده شده و با تشريح آن، براي هر کدام از بخشهاي اقتصادي کشور در دوره 1381-1338 نسبت نهايي سرمايه به توليد محاسبه شده است. چون در مورد كارامدي اين معيار اختلاف نظر وجود دارد، در ادامه با استفاده از يک مدل رشد درونزا کارامدي سرمايه گذاري‌هاي انجام شده در بخش هاي مختلف اقتصادي کشور طي دوره مذکور بررسي مي گردد.

کلید واژگان :

اقتصادی،سرمایه گذاری،توسعه صنایع و معادن



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک