چکیده :

جامعه ی بین المللی توسعه پایدار را به عنوان یک الگوی غالب به منظور کیفیت زندگی در سال 1992 در کنفرانس سازمان ملل در مورد محیط زیست و توسعه مورد شناسایی قرار داد. هرچند که توسعه پایدار پذیرای تعاریف نسبتاً متفاوتی است، اما یکی از تعاریف بسیار پذیرفته شده و به کار گرفته شده همان تعریفی است که در کمیسیون بروتلند در مورد محیط زیست و توسعه آمده است. در گزارش 1987 که عنوان «آینده ی مشترک ما» نام گرفته است، توسعه پایدار را توسعه ای تعریف می‌کند که احتیاجات مربوط به نسل های حاضر و آینده را تامین نماید. مؤلفه های توسعه های پایدار در دستور کار 21 و در اعلامیه ی ریو مشخص شدند که هر دوی این اسناد در کنفرانس ریو در مورد محیط زیست و توسعه و در ادامه در اسناد ملی، منطقه ای و بین المللی تصویب شده اند. در این مقاله به اهداف توسعه پایدار و اجزای تشکیل شده در حقوق بین الملل محیط زیست پرداخته شده است.

کلید واژگان :

توسعه پایدار، محیط زیست، کنوانسیون ها، حقوق بین الملل، ریو.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک