به منظور بررسي اثر مصرف سيليس و قطع آبياري بر برنج رقم طارم محلي، آزمايشي به صورت كرتهاي خرد شده در قالب طرح بلوكهاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دشتناز ساري در سال 1389 اجرا شد. قطع آبياري به مدت 15 روز در چهار مرحلهي ابتدا، اواسط و انتهاي پنجهدهي (آغازه گلآذين) و 50% گلدهي به عنوان عامل اصلي و سه مقدار 0، 500 و 1000 كيلوگرم سيليس خالص در هكتار به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد قطع آبياري در مرحلهي ابتداي پنجهزني موجب كاهش معنيدار ارتفاع گياه، تعداد پنجه بارور در كپه و عملكرد دانه گرديد. بيشترين تعداد پنجه و پنجه بارور و حداكثر عملكرد دانه در تيمار قطع آبياري مرحله 50% گلدهي حاصل شد. كمترين حركت خمش تحت تيمار قطع آبياري در اواسط پنجهزني و با مصرف500 كيلوگرم سيليس به دست آمد. شاخص ورس با ارتفاع بوته و حركت خمش همبستگي مثبتي داشت ولي با مقاومت به شكستگي همبستگي منفي و بسيار بالايي نشان داد. به عبارتي با كاهش ارتفاع بوته، حركت خمش و شاخص ورس كاهش و مقاومت به شكستگي افزايش مييابد. بنابراين مرحله ابتداي پنجهدهي به قطع آبياري بسيار حساس است، زيرا باعث كاهش عملكرد و اجزاي عملكرد گرديد.
کلید واژگان :برنج، قطع آبياري، سيليس، حركت خمش، عملكرد دانه. شاخص ورس.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6143636406040156
- سال انتشار : 1391
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : پانزدهمين همايش ملي برنج كشور. دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري. 2-1 اسفند.
- برگزار کنندگان : پانزدهمين همايش ملي برنج كشور. دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري. 2-1 اسفند.
- تاریخ ثبت : 1394/04/17 18:31:00
- ثبت کننده : سلمان دستان
- تعداد بازدید : 226
- تعداد فروش : 0