تعیین پتانسیل بوم‌نظام‌های زراعي در دو رقم پرمحصول برنج برای برخی پارامترهاي كمي و كيفي

اين آزمایش به صورت کرت‌های‌ خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي واقع در شهرستان نكا در سال 1390 اجرا شد. دو رقم پر محصول ندا و شیرودی به عنوان عامل اصلي و سيستم‌هاي كاشت رايج منطقه (سنتي)، بهبود يافته و سيستم نوين كاشت يا SRI (تلفيقي از سيستم بهبود يافته و اكولوژيك) به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد عملکرد دانه رقم شیرودی (83/4544 کیلوگرم) معادل 1/8% بیشتر از رقم ندا (58/4205 کیلوگرم) بود، ولی عملکرد کاه در رقم ندا به میزان 4/5% بیشتر بود. بالاترين عملکرد دانه معادل 4494 و 4434 کیلوگرم به علت افزایش غلظت نیتروژن دانه، غلظت پتاسیم دانه و غلظت فسفر دانه تحت سیستم بهبود یافته و SRI و حداقل عملکرد دانه معادل 4198 کیلوگرم به علت کاهش غلظت نیتروژن دانه و غلظت پتاسیم دانه در سیستم سنتی تولید شد. بالاترین غلظت نیتروژن کاه، غلظت پتاسیم کاه و غلظت فسفر کاه در سیستم سنتی و کمترین میزان آنها برای سیستم بهبود یافته و SRI به دست آمد. بنابراين سيستم SRI به علت افزايش غلظت نيتروژن و پتاسيم دانه و عملکرد دانه به عنوان سيستم كاشت مناسب تعیین شد.

برنج، سيستم کاشت، صفات کیفی، عملکرد دانه.