اين آزمایش به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشي واقع در شهرستان نكا در سال 1390 اجرا شد. دو رقم پابلند سنگ طارم و طارم هاشمي به عنوان عامل اصلي و سيستم‌هاي كاشت رايج منطقه (سنتي)، بهبود يافته و سيستم نوين كاشت يا SRI (تلفيقي از سيستم بهبود يافته و اكولوژيك) به عنوان عامل فرعي بودند. نتايج نشان داد بیشترین طول میانگره 3 و 4، ارتفاع گیاه و حرکت خمش میانگره 3 و 4 برای رقم سنگ طارم به دست آمد، ولی طول خوشه و طول برگ پرچم در رقم طارم هاشمی حداکثر بود. کمترین حرکت خمش میانگره 3 و 4 به علت کاهش طول میانگره 3 و 4 و ارتفاع گیاه تحت سیستم بهبود یافته به دست آمد و بیشترین طول میانگره 4 و ارتفاع گیاه تحت سیستم SRI و سنتی و بالاترین حرکت خمش میانگره 3 و 4 تحت سیستم SRI مشاهده شد. بنابراين سيستم كاشت بهبود يافته به علت کاهش صفات وابسته به ورس و حرکت خمش دو رقم برنج به عنوان سيستم كاشت مناسب تعيين گرديد.
