چکیده :

در اقتصاد دانشي بر خلاف اقتصاد صنعتي، دارايي‌هاي فكري و به خصوص سرمايه‌هاي انساني جزء مهم‌ترين دارايي‌هاي سازمان محسوب مي‌شود و موفقيت بالقوه سازمان‌ها ريشه در قابليت فكري آن‌ها دارد. با توجه به برخي از مطالعات صورت گرفته مي‌توان گفت كه انباشت سرمايه فكري و مديريت دانش با يكديگر در ارتباط بوده و اين امر مي‌تواند در سازمان‌هاي اجرايي و شركت‌هاي دولتي بسيار مهم باشد چرا كه سازمان‌ها در عصر حاضر مي‌كوشند تا از خلق دانش بيش‌تري برخوردار باشند. بر اين اساس مطالعه تجربي حاضر در پي بررسي رابطه‌ي بين سرمايه فكري و خلق دانش در سازمان‌هاي اجرايي است. جامعه آماري اين پژوهش مشتمل بر تمامي افرادي است كه داراي مشاغل كارشناسي در شعب بيمه ايران در سطح استان گيلان هستند و تعداد آنان برابر 140 نفر بوده كه نمونه‌ي آماري اين پژوهش نيز مطابق جدول مورگان 103 نفر به دست آمد. نتايج بيانگر آن است كه كه سرمايه فكري و ابعاد آن با خلق دانش رابطه‌اي معنادار و مستقيم دارند و نتايج رگرسيون نيز بيان داشت كه از ميان ابعاد سرمايه فكري متغير سرمايه انساني و متغير سرمايه رابطه‌اي براي پيش بيني خلق دانش با اطمينان 95 درصد معنادار هستند.

کلید واژگان :

سرمايه فكري، دانش، سرمايه انساني، شركت بيمه ايران.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک