مفهوم رفتار حمایتگرانه دارای ابعاد و تنوع گسترده ای می باشد که بطور کلی می توان آن را به عنوان کاهش دهنده شکاف و فاصله ی افراد محروم با شاخصه های رفاهی معنا کرد.محرومیت افراد علاوه بر شخص محروم ، بازتاب ناهنجاریهایی در حوزه های مختلف اجتماعی،سیاسی، اقتصادی و فرهنگی می باشد. اسلام با توجه به ویژگی و ساختارهای منحصر به فرد خود ، تمام برنامه ها و روابط را در یک تقسیم بندی کلی به فردی، بین فردی و روابط فرد با جامعه بصورت یکپارچه بیان و برنامه خود را اجرا می نماید. این مقاله با توجه به ویژگی خاص اسلام سعی در ترسیم مبانی نظری و ارائه الگوی رفتار حمایتگرانه در چارچوب گفتمان اسلامی است. متن حاضر در حد توان کوشیده با بیان اصول اسلامی چون جانشینی،عمران و آبادانی و عدالت با بهره گیری از دستورهای اخلاقی به تبیین راهبردهای مورد نیاز دراین موضوع بپردازد .
کلید واژگان :رفتار ،حمایت اجتماعی ، گفتمان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک