امروزه درجه توسعه یافتگی یک کشور رابطه مستقیمی با حجم روابط تجاری بین المللی آن کشور دارد. با بکارگیری استراتژی توسعه صادرات، کشورها می توانند به رشد تولید ملی و در نتیجه افزایش اشتغال دست یابند. تأکید بر تولید ملی با توجه به ضرورت توسعه صادرات غیر نفتی در اقتصاد ایران در راستای اهداف مذکور و همچنین جهت حل مسائل ناشی از وابستگی اقتصاد به درآمدهای نفتی، بویژه در برهه¬ی کنونی حائز اهمیت می باشد. توسعه سرمایه گذاری و رونق صادرات غیرنفتی عامل مؤثری در تحقق اهداف تولید ملی بویژه در امر افزایش اشتغال، سرمایه گذاری و رونق تولید اولیه است. در همین رهگذر نقش علم و دانش در اقتصاد به دلیل ایجاد تخصص و بهبود بهره وری عوامل تولید از گذشته مورد توجه قرار گرفته و جایگاه فناوری و دانش به عنوان عوامل درون زا در رشد اقتصادی مورد تأکید قرار گرفته است. دانش اکنون به عنوان نیروی محرکه تولید وتوسعه ی اقتصادی برشمرده می شود و این مسأله منجر به تمرکزی تازه بر نقش اطلاعات، فناوری و یادگیری در عملکرد اقتصادی شده است. لذا در این مطالعه نیز با استفاده از داده های سری زمانی و مدل خود توضیح برداری (VAR) به بررسی رابطه صادرات غیر نفتی کشور بر رشد اقتصادی ایران در طی سالهای 1387-1350پرداخته است. نتایج حاصل از بررسی تأثیر پذیری صادرات غیر نفتی از عوامل مذکور را مورد تائید قرار داده و توجه به این عوامل در رابطه با سیاستهای تجاری را روشن می سازد.
کلید واژگان :صادرات غیر نفتی، رشد اقتصادی، مدل خود توضیح برداری (VAR)، ایران
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک