گرایش به رفتارهای پرخطر در دانشجویان: نقش تکانش گری و تنظیم شناختی هیجان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش تعیین کننده ابعاد تکانش گری و نظم جویی شناختی هیجان‌ها در خطرپذیری دانشجویان سال اول نسبت به رفتارهای پرخطر بود. در یک طرح همبستگی، تعداد 244 نفر (112 دختر و 132 پسر) از دانشجویان ورودی 91 یکی از دانشگاه های شهر بجنورد با روش طبقه‌ای متناسب با حجم انتخاب شدند و مقیاس‌های خطر پذیری نوجوانان ایرانی (زاده محمدی و همکاران، 1390) و تکانش گری بارت (پاتون و همکاران، 1995) و فرم کوتاه پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2002) را تکمیل کردند. تحلیل داده‌ها با ضریب همبستگی پیرسون ورگرسیون گام‌ به گام صورت گرفت. نتایج گویای آن بود که تکانش‌ گری و نظم جویی شناختی هیجان با رفتارهای پرخطر در ارتباط است. رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که گرایش به مصرف مواد مخدر، الکل و سیگار و گرایش به خشونت، رفتار جنسی و برقراری رابطه با جنس مخالف بر حسب ابعاد نظم جویی شناختی هیجان و تکانش گری قابل تبیین است. در مجموع نتایج این پژوهش گویای آن بود که تکانش گری یا عمل بدون تأمل و نظم جویی شناختی هیجان‏ها یا فرایندهای بازبینی، ارزیابی و تعدیل واکنش‌های هیجانی در گرایش دانشجویان به رفتار‌های پرخطر نقش دارد.

گرایش به رفتارهای پرخطر، تکانش گری، نظم جویی شناختی هیجان، دانشجویان سال اول