چکیده :

تشریفات سیاسی، مجموعه آدابی است که رعایت آن، نشان دهنده ی اهمیّت کشورها و نزاکت شخصیّت ها در مناسبات سیاسی است و به عنوان یک ضرورت برای تأمین منافع ملّی انجام می گیرد و به دو دسته ی داخلی و خارجی یا دیپلماتیک تقسیم می شود. تاریخ بیهقی به عنوان یک متن تاریخی – سیاسی، بسیاری از تشریفات سیاسی دوره ی غزنویان را در خود جای داده است. غزنویان به شدّت مقیّد به برگزاری تشریفات داخلی و خارجی (دیپلماتیک) به منظور کسب حمایت، مشروعیت مذهبی و سیاسی، اظهار عظمت، قدرت و ثروت، ارضای کمبودهای شخصیّتی و نژادی بودند، لیکن تأمین هزینه ی تشریفات از طریق وضع مالیات های سنگین، فقر اقتصادی و رواج فساد اداری و دیوانی را نیز در پی داشت. از این رو، برگزاری پاره ای از تشریفات، مثل بار دیپلماتیک، به روش غزنویان بایسته نبوده است. از طرف دیگر، اگرچه آنان در انتصاب مقامات، بیش از حد مقیّد به برگزاری تشریفات بودند، اما به هنگام عزل به خصوص به سبب خشم سلطان، ظالمانه ترین رفتار را به کار می بستند؛ به طوری که عزل یک صاحب منصب، نه برابر با مرگ سیاسی که برابر با محرومیت از حیات طبیعی و حقوق شهروندی بود و نهایتاً مرگ خاموش او را در پی داشت. غزنویان با این رفتارها به مرور اسباب نابودی خود را فراهم می کردند.

کلید واژگان :

تشریفات سیاسی، تاریخ بیهقی، بار دیپلماتیک، عزل و نصب مقامات.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک