چکیده :

پژوهش حاضر با هدف ارزيابي اثربخشي آموزش گروهـي «مثبت نگری» بر خودكارآمدي دانش آموزان پسر دبيرسـتان های شهرستان مهران صـورت گرفـت. روش پـژوهش نیمه آزمايشـي و بر اساس طرح پیش آزمون – پس آزمون و با دو گروه گواه و کنترل بود. جامعــةآمــاري همــة دانش آموزان پسر دبيرستانی بود كه در سال 95ــ1394 در شهرستان مهران مشغول به تحصيل بودند. از ميـان آنـان بـه روش نمونه گيري تصادفی، ابتدا دو دبيرستان و سپس24 نفر انتخاب و به صورت تصادفي در دوگروه 12 نفری (آزمـايش و گـواه) قـرار گرفتنـد. ابزار پژوهش، مقيـــاس خودكارآمـــدي عمـــومي (شـــرر و همكـاران، 1982) بـود. گـروه آزمـايش در 8 جلسـة80 دقيقـه اي آموزش مثبت نگری شركت كردند در حـاليكـه گـروه گواه، هيچ مشاوره اي دريافت نكردند. با استفاده ازآزمون تحليـل كوواريانس، فرضية پژوهش مورد آزمون قرارگرفـت. نتـايج نشان داد كه آموزش گروهی مثبت نگری بر خودکارآمدی نوجوانان اثر مثبت و معناداری داشت.

کلید واژگان :

آموزش گروهی،مثبت نگری،خودکارآمدی، دبیرستان های شهرستان مهران



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک