بررسی و مقایسه میزان اضطراب رقابتی بین ورزشکاران پسر و دختر رشته های تیمی و انفرادی مدارس شهر ارومیه

هدف پژوهش حاضر، بررسي میزان اضطراب رقابتي در ورزشكاران دختر و پسر رشته هاي ورزشي تيمي و انفرادي شركت كننده در مسابقات دانش آموزی استان آذربایجان غربی در سال 90 می باشد. تحقيق حاضر از نوع توصيفي پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی عضو تیمهای منتخب بوده اند که تعداد آنها 140نفر بود. روش نمونه گیری به صورت تمام شمار غیر تصادفی هدفمند بود که کلیه جامعه به عنوان نمونه انتخاب گردید. از تعداد پرسشنامه ها توزیع شده 108 پرسشنامه عودت داده شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های متغیرهای دموگرافیکی و پرسشنامه اضطراب رقابتی مارتنز (1990) بوده، که روایی و پایایی آن مورد تأیید قرار گرفته است(r=0.83). پرسشنامه اضطرب رقابتی (SCAT) دقیقا قبل از مسابقه و طبق دستورالعمل پرسشنامه بین شرکت کنندگان توزیع شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و درصدفراوانی و آمار استنباطی کلموگرف-اسمیرنف برای اطمینان از توزیع طبیعی داده ها و آزمون تی-تست برای مقایسه دو گروه مستقل و از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس برای مقایسه چند گروه استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل از نرم افزار spss18استفاده گردید. نتايج اين پژوهش نشان دادکه81/64 % دارای میزان متوسطی از از اضطراب رقابتی بوده اند و بین میزان اضطراب رقابتی ورزشکاران دختر و پسر، همچنین رشته های تیمی و انفرادی تفاوت معناداری وجود ندارد(p≤0.05).همچنین بین اضطراب رقابتی ورزشکاران رشته های مورد آزمون تفاوت معناداری وجود ندارد .(p≤0.05) میانگین نمرات اضطراب رقابتی در رشته¬ي هندبال از بقیه رشته ها بیشتر و والیبال از همه کمتر است

اضطراب رقابتی، دانش آموزان دختر و پسر، رشته های تیمی و انفرادی، مدارس