نوع شناسی رفتار و نگرش دانشجویان کشاورزی نسبت به حفاظت از محیط زیست

افزایش مشکلات و بحران¬های زیست¬محیطی در جهان از یک طرف و درک پیامد¬های بلندمدت موضوعات زیست¬محیطی در زندگی انسان¬ها از سوی دیگر باعث شده است تا نیم قرن گذشته اهمیت بحث در مورد محیط زیست و مسائل زیست¬محیطی افزایش یابد. به¬طوری¬که تغییر ویژگی¬ها و مشخصهﻫﺎي ﻣﺸﻜﻼت زﻳﺴﺖ¬ﻣﺤﻴطی ایجاب می¬کند که بیشتر به نگرش و رفتار زیست¬محیطی پرداخته شود چراکه رفتار انسان نشانه¬ای از نگرش¬های اوست که آن ¬را می¬توان آمادگی وی برای اجرای عمل به گونه¬ای خاص تصور نمود. لذا هدف مقاله حاضر بررسی نوع¬شناسی رفتار و نگرش دانشجویان کشاورزی نسبت به حفاظت از محیط زیست است. این تحقیق توصیفی به شیوه پیمایشی و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری 254 نفر از دانشجویان سال دوم کارشناسی ارشد و دکتری بود که براساس جدول رجسی و مورگان 153 نفر برای نمونه انتخاب شدند و اطلاعات لازم از آنان گردآوری شد. روایی پرسشنامه توسط اساتید و متخصصین در این زمینه و پایایی آن از طریق انجام مطالعه راهنما و محاسبه آلفای کرونباخ به تأیید رسید. بر اساس یافته¬های بدست آمده نگرش دانشجویان در چهار عامل که شامل نگرش جهان¬شمول، نگرش خودمحوری، نگرش انتقادگرایانه (صنعت¬زدا) و نگرش نوع¬دوستانه و رفتار زیست¬محیطی دانشجویان نیز در چهار عامل که شامل رفتار پیشگیرانه، رفتار محیط زیست-گرایی خاص، رفتار ارتقایی و رفتار تعدیلی دسته¬بندی گردید. در پایان با توجه به یافته¬ها پیشنهادهای کاربردی ارایه گردید.

نگرش زیست محیطی، رفتار زیست محیطی، دانشجویان کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس