چکیده :

هدف از این تحقیق تعیین سهم هرکدام از ابعاد مهارتهای ارتباطی مدیران در پیش بینی توانمندی روانی آموزگاران آموزش و پرورش بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی –پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری کلیه آموزگاران شهر پلدختر به تعداد 152 نفر بود. حجم نمونه با استفاده جدول کرجسی و مورگان 108 نفر تعیین و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. برای جمع آوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه مهارتهای ارتباطی زارعی متین و توانمندی روان شناختی اسپریتزر استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آمار توصیفی از جمله میانگین¬، دامنه، واریانس، و انحراف معیار از آزمون های آمار استنباطی مانند آزمون کولموگرف اسمیرنف و رگرسیون چند متغیره استفاده شد¬. نتایج نشان دادد با افزایش مهارتهای اجتماعی توانمندی روانی آموزگارا¬ن به میزان 50٪ افزایش می یابد. با افزایش متغیر حمایت گری¬، توانمندی روانی آموزگاران به میزان ۴۴٪ افزایش می یابد. با افزایش متغیر مثبت اندیشی، توانمندی روانی آموزگاران به میزان 25٪ افزایش می یابد. با افزایش متغیر خودنظم¬دهی¬، توانمندی روانی آموزگاران به میزان 18٪ افزایش می یابد. با افزایش متغیر نفوذ¬آرمانی توانمندی روانی آموزگاران به میزان 15٪ افزایش می یابد.

کلید واژگان :

مهارتهای ارتباطی، توانمندی روانی، مدیران ، آموزگاران



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک