بدون شک شهرداري براي فراهم کردن موجبات گسترش موزون و متناسب شهر و تامين تاسيسات زيربنايي و تجهيزات شهري، و خدمات عمومي مورد نياز شهروندان، احتياج به منابع مالي کافي و مطمئن دارد و بدون آن امکان هيچگونه فعاليت عمراني و خدما ترساني وجود نخواهد داشت. براساس بررس يهاي انجام شده عمده هزينه هاي شهر و شهرداري را مي توان به شرح زير دست هبندي کرد: الف- تهيه زمين مورد نياز براي تاسيسات عمومي و اجتماعي. ب- هزينه احداث تاسيسات زير بنايي و عمران و نوسازي شهري. ج- هزينه هاي خدمات مستمر و جاري و نگهداري و اداره تاسيسات و تجهيزات شهري. منبع تامين درآمد براي جبران هزين ههاي گروه «ج »، دريافت عوارض سالانه از ساختما نها و اراضي واقع در محدوده و حريم شهر براساس درصدي از قيمت آنهاست که در کشور ما به نام «عوارض نوسازي » معروف است. در اين مقاله سعي م يشود نقش عوارض نوسازي را در تامين منابع درآمدي شهرداري در شهرهاي نمونه ايران و چند شهر بزرگ آسيايي مقايسه کنيم.
کلید واژگان :منابع درآمدی، عوارض نوسازی، شهرداری، توسعه شهری
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک