چکیده :

ادیبان از باورهای مردم، به عنوان یکی از درون‏مایه‏های آثار خویش بهره برده‏اند تا به اثر خود رنگ ملّی ببخشند و فرهنگ و سنت‏های جامعه را در پیچ و خم حوادث از گزند فراموشی حفظ و از گذشتگان به آیندگان منتقل کنند. عطّار(618ـ540ه.ق) توجّه خاصی به فرهنگ مردم دارد و می‏توان از لابه‏لای غزلیاتش بسیاری از اصطلاحات عامیانه، آداب و رسوم مردم ایران را یافت. در این مقاله، با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و کتابخانه‏ای سعی شده است فولکلور و ابعاد مختلف ادبیات عامیانه در غزلیات عطّار نشان داده شود. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که عطّار، آشنایی عمیقی با فرهنگ عامه دارد و از آداب و رسوم مردم، اساطیر، باورها و پندارهای عامیانه بهره برده است و صدف اشعارش درّ و گنجینه‏ای از ادبیات عامیانه را در دل خود محفوظ داشته است. در این نوشتار پس از ارائة توضیحی از فرهنگ عامّه، پیشینة این مقوله بازبینی و انواع فرهنگ عامّه در غزلیات عطّار بررسی شده است.

کلید واژگان :

غزلیات عطّار- فرهنگ عامّه- باورها- آداب و رسوم



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک