چکیده :

منظور از دلبستگي برقراري پيوند عاطفي در رابطه اي نزديك با افراد خاص و احساس ايمني درحضور اين افراد است.اگر فرد در كودكي نتواندپيوندي عاطفي با مراقب خود برقراركند در بزرگسالي قادر به بر قراري رابطه با ديگران نخواهد بود و مستعد ابتلا به مشكلات رواني خواهد بود.در راستاي پيش بيني تغييرات شادكامي بر اساس سبك هاي دلبستگي(ايمن، اجتنابي و دوسوگرا) تعداد 200 نفر از دانشجويان دانشگاه تبريز(100 پسر، 100 دختر) به شيوه تصادفي انتخاب و با استفاده از پرسشنامه شادكامي آكسفورد و مقياس سبك دلبستگي هازن و شيور، متغييرهاي مورد مطالعه اندازه گيري شدند.جهت تحليل داده ها از تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد.تحليل نتايج نشان مي دهد بين شادكامي و سبك هاي سه گانه دلبستگي رابطه معني داري وجود دارد.از سويي يافته ها نشان داد سبك هاي دلبستگي ايمن، اجتنابي و دوسوگرا به طور سلسله مراتبي نقش معني داري در تعيين شادكامي دانشجويان دارندكه در اين ميان سبك ايمني داراي بيشترين نقش بود.از طرفي تحليل داده ها نشان داد بين دانشجويان دختر و پسر از نظر سبك هاي ايمني و شادكامي تفاوت معني داري وجود ندارد.نتايج اين پژوهش نشان داد افرادي كه داراي سبك دلبسته ايمن مي باشند از احساس آرامش و شادكامي بيشتري در زندگي برخوردار هستند.

کلید واژگان :

شادكامي، سبك هاي دلبستگي، سبك ايمن،سبك اجتنابي، سبك دوسوگرا



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک