دستور زبان عشق (1386) عنوان آخرين مجموعة شعر قيصر امين‌پور است، كه در چندی از اشعار آن مي‌توان ويژگي‌هاي مكتب ايماژيسم را بازجست. ایماژیست¬ها (1912 تا 1917م.) با نگاهي به تصويرهاي ساده و طبيعي اشعار چيني و هايكو‌هاي ژاپني و با آزادساختن شعر از بند كليشه‌ها با زبانی نو، افكار و احساسات شاعرانه¬شان بیان کردند. تصویر در نظرگاه آنان صرفا جنبة تزئيني نداشت بلکه اساس شعر بود. هدف ما در اين نوشتار این است که با روشی تحلیلی و با استفاده از مبانی نظري مكتب ايماژيسم و پيشينة سرايش اين نوع شعر در فرهنگ ايراني، تصاوير موجود در اشعار هایکووار آخرین مجموعه شعر امین¬پور را بررسي نماييم. اين اشعار با مصراع‌هايي كوتاه و با بياني صريح تصاوير شعري را به ساده‌ترين و جزء‌نگرانه‌ترين شكل بيان مي‌كنند، اما اشياء و موقعيت‌هاي شعري امين‌پور در پس سادگي كودكانه‌شان رمزوارند و كلمات در چينشي هنري به چيزي فراتر از يك تصوير صلب ارتقا مي‌يابند. شاعر صحنه‌هایي از روزمرگي را مي‌سازد كه در پس آن حسي عميق پنهان است. اين اشعار ذهن مخاطب را از مواجهة حسي با امر زيبا متلذذ مي‌كنند، اما در اين حد متوقف نمانده و وي را با جهان ذهني و نمادين رخ‌به رخ مي‌كنند.
کلید واژگان :قيصر امين‌پور، دستور زبان عشق، ايماژيسم، مكتب ادبي
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6148294208953911
- سال انتشار : 1394
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : کنفرانس ملی چهارسوی علوم انسانی
- برگزار کنندگان : مرکز توسعه آموزشهای نوین ایران (متانا)
- تاریخ ثبت : 1395/10/08 19:51:29
- ثبت کننده : معصومه محمدنژاد
- تعداد بازدید : 195
- تعداد فروش : 0