نظام داستان‏پردازی در «الحمامه المطوقه» کلیله و دمنه

ترجمه‏ی کلیله و دمنه نصرالله منشی یکی از متون مهم نثر فارسی است که در آن داستان‏ها به شیوه‏ی داستان در داستان، در پی هم آورده شده است. هدف نویسنده از بیان این داستان‏ها نه داستان‏گوییِ صِرف بلکه رسیدن به یک نتیجه‏ی اخلاقی است. نویسنده در لفافه‏ی داستان آیین‏های مدیریت و کشورداری را هم بیان کرده است. این مقاله به شناخت بخشی از ادبیات داستانی در کلیله و دمنه می‏پردازد، بخشی که در این متن تعلیمی بازتاب یافته و از ویژگی ایجاز و سادگی کلام برخوردار است و هدف آن تبیین ساختار داستانی این حکایت‏ کلیله و دمنه است. برای این منظور یک حکایت کوتاه (الحمامه المطوقه) انتخاب شد، سپس با در نظر گرفتن ویژگی‏های داستان‏های مینی‏مالیستی؛ میزان توجه نصرالله منشی به عناصر داستانی در حکایت‏پردازی مورد بررسی قرار گرفت. در این مقاله شیوه‏ی نصرالله منشی در داستان‏گویی، پیرنگ،گفت و گو، زاویه‏ی‏ دید، صحنه‏پردازی، لحن، شخصیت‏پردازی و درون‏مایه در باب الحمامه المطوقه بررسی شده است.

حکایت تعلیمی، شخصیت‏پردازی، عناصر داستانی، الحمامه المطوقه