مفهوم کارآفريني سازماني بمنظور تشريح پديده هاي مختلف سازماني همچون روش هاي مديريت، استراتژي و نوآوري از سوي محققان مورد استفاده قرار گرفته است. بکارگيري فراوان از اصطلاحات و رويکردها بجاي يکديگر موجب عدم شفافيت گرديده است. اين مقاله به بازنگري ادبيات با هدف بازنگري و طبقه بندي از کارآفريني سازماني مي پردازد. هدف اين مقاله، روشن کردن اين مفهوم از طريق بازشناختن رويکردهاي عمده مي باشد. از آنجا که هيچ مبناي نظري يکپارچه براي پديده‌هاي کارآفريني وجود ندارد-بدليل ماهيت ميان رشته‌اي علم اقتصاد، جامعه شناسي و روانشناسي-در اين مقاله چارچوبي براي کارآفريني سازماني ارائه مي‌گردد که شامل کارآفريني درون سازماني و کارآفريني برون سازماني مي‌شود که در قالب چهار رويکرد طبقه بندي مي گردد: کسب و کار سازماني، منابع داخلي، بين المللي کردن، و شبکه هاي بيروني. اميد است که اين چهار رويکرد موجب درک روشن‌تري از کارآفريني سازماني براي خواننده شده و از اين طريق مبناي تصميمات مديريتي را ارتقاء دهد.
کلید واژگان :کارآفرینی سازمانی، کارآفرینی درون سازمانی، کارآفرینی برون سازمانی، کسب و کار سازمانی، شبکه‌ها
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک