چکیده :

زاد و ولد و افزایش جمعیت ، موضوعی است که از آغاز ظهور اسلام تا کنون و در تمام لایه های تمدنی آن، امری پسندیده تلقی گردیده، آیات و روایات متعددی برآن انگشت تأکید نهاده اند. براین اساس، جوامع دینی از جمله جوامعی به شمار می آیند که همواره به شاخص افزایش جمعیت در رشد و بالندگی فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و ... اهتمام فراوان داشته اند. البته در ایران در اواخر دهه شصت و تمام دهه هفتاد شمسی پس از انقلاب اسلامی و به دلیل عدم دقت و آینده نگری درست و به خاطر رخ نمودن پاره ای از مشکلات اجتماعی، اقتصادی و ... افزایش توالد به عنوان یک معضل و آسیب اجتماعی مطرح شده و برنامه ریزی های رسمی و تبلیغاتی گسترده و مؤثری در جهت کاهش توالد صورت گرفته است! در این نوشتار علل عدم اعتنا و اهتمام به افزایش جمیعت در پرتو آموزه های اسلامی و با رویکرد توصیفی، تحلیلی مورد توجه و آسیب شناسی قرار گرفته است و مشکلات اجتماعی- فرهنگی مانند: افزایش سن ازدواج، مسؤولیت ناپذیری در تربیت فرزند، رواج ديدگاه هاى فمينيستى، تهاجم فرهنگی غرب، مشکلات اقتصادی و ... از جمله عواملی دانسته شده که در سالیان اخیر زمینه ساز کاهش جمیعت جوامع اسلامی شده است. همچنین یافته‌های این‌ پژوهش نشان می‌دهد که از منظر آموزه های اسلامی زاد و ولد و افزایش تعداد مسلمانان به عنوان یک عمل مستحب مورد تأکید و توصیه است

کلید واژگان :

کاهش؛ اسلام، قرآن جمعیت؛ افزایش؛



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک