یکی از نیازهای جامعه که زمینه اشتغال جوانان را فراهم می کند, ایجاد بستر مناسب برای آموزشهای مهارتی و زمینه سازی برای انتقال فناوری های نوین می باشد که به عنوان مأموریت دانشگاه جامع علمي كاربردي اعلام گردیده است. برای ارتقاء آموزشهای مهارتی دانشجويان و ایجاد زمینه اشتغال درکشور، برنامه هاي آموزش مهارتي می تواند به دو صورت متمرکز و غیرمتمرکز عمل كند. این تحقیق پیمایشی, از منظر هدف، کاربردی است و نقش مدل های آموزش کارآفرینی متمرکز و غیرمتمرکز با رویکردهای نوین در آموزشهای مهارتی از طریق مصاحبه با خبرگان و نیز تحقیقات معتبر پیشین شناسایی و سپس ازطریق مجموعه های فازی کلیه متغیرهای زبانی و کیفی به اعداد کمی تبدیل و نهایتا ازطریق روش مرکزثقل, رتبه بندی نهایی از مدل ها انجام شده است. درتحلیل فازی جامعه آماری شامل کارشناسان و خبرگان که در زمینه آموزش های مهارتی دارای سوابق بالایی هستند، براي تاثير كليه متغيرهای مستقل بر آموزش های مهارتی از رگرسيون چندگانه استفاده شد. در تحلیل رگرسیون, جامعه آماری شامل200 نفر از کارمندان و اساتید و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند، شامل 66 نفر از مرکز آموزش عالی علمی کاربردی جهاد دانشگاهی اراک با استفاده از روش نمونه گیری تصادفي ساده افراد نمونه انتخاب شدند. نتایج نشان داد که در مدل های آموزش کارآفرینی غیرمتمرکز و متمرکز منابع مالی مهمترین عامل تاثیرگذار بر آموزشهای مهارتی محسوب می شود. در حالي كه ساير فاکتورها مانند تامین اساتید و تدریس، فراگیران، تحقیق و توسعه و دانشکده, تاثير مستقيم و همچنین اشتغال تاثيرغير مستقيم بر آموزشهای مهارتی دارند. بین آموزشهای مهارتی و متغیرهای آموزش کارآفرینی متمرکز و غیرمتمرکز رابطه معناداری وجود دارد.
کلید واژگان :
آموزش مهارتی، کارآفرینی، مدل غیرمتمرکز، مدل متمرکز، اشتغال
