معیار ها و شاخص های به کارگیری رنگ و کاربرد آن در طراحي و کاربری اراضی فضاهای شهري

در دنیای امروز، هویت و خوانایی در اجزای وعناصر و فضاهای شهری کم رنگ شده است، به گونه ای که نتیجه ی این امر در آشفتگی‌های روحی شهروندان، از بین رفتن روحیه‌ی سرزندگی و به تبع آن کم رنگ شدن ارتباطات اجتماعی در شهرها مشهود می باشد. شاید بتوان گفت که یکی از کلیدی‌ترین عناصر در این مسئله، فقر رنگ و عدم انتخاب صحیح و مناسب رنگ در طراحی‌های شهری است. هدف از اين تحقيق پي بردن به معیار ها و نحوه ی کاربرد رنگ در طراحی فضاهای کالبدی شهر ها است . براین اساس این پرسش مطرح مي شودکه : رنگ های مورد استفاده در طراحی مناظر شهری بر چه اساسی انتخاب می شدند؟ در این پژوهش روش تحقیق ، توصیفی – تحلیلی و ابزار گردآوری داده ها از نوع کتابخانه ای و اسنادی است.یافته های تحقیق نشان می‌دهد رنگ های مورد استفاده در شهر های ما بر پایه ی هیچ گونه اصول و ضوابط استاندارد و مدونی انتخاب نشده اند و رویکرد سلیقه ای رنگ در طراحی فضاهای شهری حاکم می باشد. در نتیجه می توان گفت که باید نگرش ما بیشتر به سوی استفاده از ترکیب هارمونی گونه‌ی رنگ‌ها در طراحی‌های شهری جهت داشته باشد تا استفاده یکنواخت از یکسری رنگ‌های مشخص، تا بتوان با ایجاد نقش اصلی رنگ در طراحی‌های شهری به تقویت حس تملک و تعلق افراد به جامعه شهری و متعاقب آن به پایداری فضاهای شهری و چه بسا به توسعه‌ی پایدار شهری رسید و این امر بدون ایجاد مدیریت بنیادی در مبحث رنگ و به‌کارگیری افراد متخصص آشنا با کمپوزیسیون رنگ در زمینه‌ی طراحی مناسب در شهر میسر نمی‌گردد.

رنگ، روانشناسی رنگ، مدیریت رنگ، طراحی و کاربری اراضی شهری