چکیده :

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش راهبرد خودنظم‌دهي شناختي در پیش بینی سبک¬های مديريت تعارض دانش‌آموزان مدارس راهنمايي شهر تهران بود. بدين منظور، 240 نفر آزمودني به صورت نمونه گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند و به پرسشنامههای خود‌نظم‌دهي بوفارد و نسخه دوم شيوه مقابله با تعارض رحيم(ROCI-II) پاسخ دادند. دادههای بدست آمده با استفاده از ضريب همبستگی و رگرسیون چند متغیری و آزمون t گروه‌هاي مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین ‌راهبرد خودنظم‌دهي شناختي و سبك‌هاي مديريت تعارض رابطه معناداري وجود دارد. همچنين تفاوت معناداري بين ميزان ميانگين راهبرد خود‌نظم‌دهي شناختي دانش‌آموزان دختر با دانش آموزان پسر مشاهده مي‌شود به‌نحوي كه ميانگين نمرات دانش‌آموزان دختر بالاتر و بيشتر از ميانگين نمرات دانش‌آموزان پسر است. نيز تفاوت معناداري بين ميزان ميانگين نمرات سبك‌هاي همراهانه، مصالحه‌گرانه، اجتنابي و نمره كلي مديريت ‌تعارض دانش‌آموزان دختر با دانش‌آموزان پسر مشاهده مي‌شود و ميانگين نمرات دانش‌آموزان دختر بالاتر و بيشتر از ميانگين نمرات دانش‌آموزان پسر است ولي در مورد سبك‌هاي مهربانانه و سلطه گرانه معنادار نبود. بنابراين با تقويت راهبرد خودنظم‌دهي شناختي مي‌توان دامنه به‌كارگيري سبك‌هاي حل تعارض سازنده را افزايش داد كه مي‌تواند گامي در جهت بهينه سازي نظام رواني اجتماعي و بهبود رفتار زندگي دانش‌آموزان باشد.

کلید واژگان :

راهبرد خود‌نظم‌دهي شناختي، سبك‌هاي مديريت تعارض



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک