عدالت اقتصادی در شعر پارسی

چکیده مقاله: فردوسی بزرگترین شاعر حماسه سرای ایران و از بزرگترین حماسه سرایان جهان محسوب میشود. براستی وی زنده کننده زبان پارسی ا ست .مشعلی که وی با نام شاهنامه برافروخت برای فرن های متمادی روشن کننده راه و عامل پیوند ایرانیان به شمار میاید. مقاله حاضر کنکاشی است در زمینه عدالت در شاهنامه حکیم سخن. عدالت خرد گمشده انسانها در طول تاریخ و از مهمترین مسایلی است که در سالهای اخیر ذهن بشر را به خود مشغول کرده است با وجودی که شاهنامه به ادبیات حماسه و نقل تاریخ ایران باستان تعلق دارد لیکن سرشار از نکات بسیار عمیق حکمت آموز در زمینه های مختلف معارف بشری میباشد در چنین بستری است که حکیم ابوالقاسم فردوسی در ترسیم بسیاری از صحنه های حماسه پهلوانی- عشق- میهن دوستی و... خود شیفته و محور عدالت میگردد که: مگوی ای برادر سخن جز به داد که گیتی سراسر فسونست و باد/ شایان ذکر است که مقاله تلاش کرده در مقوله های مختلف با یادآوری داد سخن از آن حکیم فرزانه در زمینه عدالت و دادگری گوش جان را به نوای دلنشین عدالت بسپارد.

عدالت، عدالت اقتصادي، فردوسی، متفكران غربي