کاربرست مولفه‌های سایبرنتیک در فرایند مدیریت دانش

عصر حاضر، عصر تغییر و تحولات شتابنده است. سازمان‎های مختلف در مسیر تندباد تغییرات قرار گرفته‎اند و ناگزیر برای دوام و بقا باید خود را با این تحولات پرشتاب هماهنگ کنند. در این رهگذر، تغییر در شیوه‎های مدیریت و رهبری سازمانی امری اجتناب‎ناپذیر است چرا که شیوه‎های سنتی مدیریت و رهبری در شرایط متحول و پویا و مملو از اطلاعات امروز، فاقد اثربخشی لازم می‎باشند. با رشد انبوه اطلاعات پیشرفت‎های گوناگونی در سازمان‎ها حاصل شده و مدیران را با کثرت فرایندها و تغییرات سازمانی مواجه ساخته است. سازمان‎ها چه بخواهند و چه نخواهند برای تأمین نیازهای جامعه بشری باید در برابر این تغییرات با هوشمندی عمل کنند و از توانمندی‎های موجود سازمان خود برای مقابله با تغییرات و حل مسئله به بهترین نحو سود جویند. هرچند حل یک مسئله به معنای پایان یافتن مشکلات پیش روی یک سازمان نیست و در هر مرحله مسئله‎ای دیگر به وجود می‎آید که سازمان باید با تکیه به تجربۀ قبلی در پی حل‎مسئله جدید برآید. این فرایند نیازمند نگرش سیستمی و چارچوبی است که بتوانند چارچوب آن را به خوبی درک کنند و به سازمان به عنوان عنصری با درهم‌تنیدگی اطلاعاتی بنگرد. این تعامل نیازمند بهره‎گیری از فنون مدیریت دانش سازمانی برای حل مسائل است که در محیط جدید امروز به صورت مدیریت دانش سایبری مطرح می‎شود. بسیاری از مفاهیم مورد بررسی نظریه‎پردازان نگرش سیستمی به مدیریت دانش، ارتباط تنگاتنگی با رویکرد سایبرنتیک، کنترل، بازخورد و ارتباطات دارد. با وجود این، نظریه‎ها بیشتر بر ساختار سیستم‎ها متمرکز است درحالی که سایبرنتیک بیش‎تر بر چگونگی کارکرد سیستم تأکید دارد. در این مقاله تلاش شده است تا با شناخت ارکان مدیریت دانش (بر پایه یکی از مهم‎ترین مدل‎های آن یعنی مدل نوناکه تاکه اوچی) و اصول بنیادین سایبرنتیک امکان کاربست مؤلفه‎های سایبرنتیک را در فضای مدیریت دانش بررسی و در نهایت الگویی برای تعامل پیشنهاد نماید.

سایبرنتیک، مدل نوناکه تاکه اوچی، مدیریت دانش، نگرش سیستمی به مدیریت دانش