چکیده :

واقع شدن ايران در منطقه خشك و كم آب جهان از يك سو، و گسترش بخش صنعت از سوي ديگر و خصوصاً در مناطقي كه با كم آبي شديد مواجه‌اند، باعث گرديده است تا مشكلات متعددي در اين راستا، و خصوصاً در سال‌هاي اخير براي اين مناطق پديدار شود. علاوه بر آن، اگرچه در نظر بوده است تا اقتصاد ايران بخش عظيمي از رشد اقتصادي خود را با رشد بهره‌وري منابع مورد استفاده، و نه استفاده از منابع جديد، تأمين نمايد اما، واقعيات موجود نمايانگر آن است كه اين مهم، آنچنان كه انتظار بوده است، تحقق نيافته است. اگرچه اين موضوع براي تمامي منابع اوليه‌اي كه در توليد كالا و خدمات استفاده مي‌شود، اهميت داشته و از اين رو قابل بازنگري است و بررسي است، اما براي آن بخش از منابع اوليه‌اي كه نقش كليدي در حيات اقتصادي كشور دارد، حائز اهميت مضاعف و در نتيجه توجه دوچندان است. آب عمده‌ترين اين منابع در تمامي ايران، و خصوصاً براي استان‌هايي است كه در داخل اين كشور خشك، با خشكي بيشتري مواجه‌اند. از اين‌رو، بررسي و تحليل بهره‌وري آب استفاده شده در صنايع توليدي ايران و با تأكيد بر استان‌هايي كه كم‌يابي اين منبع در آن‌ها به نحو بارزتري پديدار است، هدف اصلي اين مقاله را تشكيل مي‌دهد. داده‌هاي اين مقاله از داده‌هاي 12 تا 15 هزار بنگاه صنعتي ايران در سال‌هاي اول برنامه‌هاي دوم، سوم و چهارم توسعه تشكيل و براي محاسبه بهره‌وري آب از معيارهاي توليد و ارزش افزوده به تفكيك استان‌هاي كشور استفاده شده است. نتايج اين مقاله نشان‌دهنده آن است كه بهره‌وري منابع آب در صنايع توليدي كشور به شدت به استان محل فعاليت بنگاه‌هاي صنعتي بستگي داشته و برخلاف انتظار، استان‌هايي كه با تنگناي بيشتر اين منبع مواجه بوده‌اند، از سطح بهره‌وري بالاتري برخوردار نبوده‌اند.

کلید واژگان :

برنامه‌هاي توسعه بهره‌وري منابع آب تمايزات منطقه‌اي صنايع توليدي ايران



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک