در میان معیارهای متفاوتی که برای توسعه پایدار ( و از مانی که در ادییات توسعه این مفهوم جای گرفته است) عدم الایندگی محیط به واسطه استفاده از سوخت های فسیلی مهم ترین معیار قلمداد می شود. با این نگاه این مقاله می کوشد تا با بررسی الایندگی نشات گرفته از سوخت های فسیلی مصرف شده در بخش معدن جایگاه استان های کشور را ار این حیث مورد بررسی و کنکاش قرار دهد. بدین منظور میزان انتشار گازهای الاینده و گلخانه ای پنج گانه SPM, HC, CO, NOX, SOX که بر اثر مصرف سوخت های شش گانه اصلی گاز طبیعی گاز مایع بنزین نفت سفید گازوییل و نفت کوره در بخش معدن ایجاد شده است بررسی گردیده و برای تلفیق سطح الایندگی ناشی از الاینده های فوق از روش امتیاز استاندارد شده (Standardardized Score) استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان داده است که استان های یزد و کرمان به عنوان پاک ترین استان ها از حیث الایندگی بخش معدن تلقی می شود. این در حالی است که جایگاه الاینده ترین استان ها در طی دوره مورد بررسی متغیر است.
کلید واژگان :توسعه چایدار، الایندگی، بخش معدن ، ایران
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک