تأثیر تمرینات تداومی و مقاومتی بر آگاهی بدنی کودکان دارای نقص در حرکات

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات تداومی و مقاومتی بر آگاهی بدنی کودکان دارای نقص در حرکات ادراکی - حرکتی است. روش انجام تحقیق نیمه تجربی و جامعه آماری پژوهش تمام دانش آموزان ابتدایی دختر شهر بروجرد که به صورت تصادفی30نفر از بین آنها انتخاب شدند. برای نمونه گیری از چهار ناحیه شهر بروجرد ، به روش خوشه ای چند مرحله ای ناحیه یک انتخاب شد و سپس از ناحیه یک، دو مدرسه انتخاب گردید. از آزمون غربالگری کپارت که دارای هفت فاکتور بود. به منظور شناسایی کودکانی که دارای نارسایی آگاهی بدنی بودند، استفاده شد. با استفاده از نمونه گیری هدفمند کودکانی که یک انحراف معیار پایین تر از میانگین در آزمون غربالگری کپارت بودند به عنوان نمونه انتخاب شدند و بصورت تصادفی به دو گروه کنترل (10) و گروه تمرین (20) تقسیم شدند. گروه مداخله در برنامه حرکتی منتخب (برنامه حرکتی پیشنهاد شده توسط کپارت و برنامه پیشنهادی رونالد کوین و همکارانش) که شامل فعالیت هایی برای تقویت جهت یابی کودکان است، به مدت دوازده هفته ، سه جلسه در هفته شرکت کردند در پایان پس آزمون برای هر دو گروه انجام شد. به منظور تحلیل نتایج از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد و برای تعیین جایگاه تفاوت از آزمون تحلیل واریانس یک راهه در متن آنوا بکار گرفته شد. نتایج بیانگر بهبود آگاهی بدنی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل است. از یافته های این تحقیق می توان استنباط کرد که تمرینات تداومی و مقاومتی سبب بهبود آگاهی بدنی کودکان می شود. بنابراین پیشنهاد می شود که برای افزایش آمادگی حرکتی کودکان در مدارس و بهبود آگاهی بدنی ، از تمرینات تداومی و مقاومتی استفاده گردد.

تمرینات تداومی و مقاومتی ، آگاهی بدنی ، حرکات ادراکی - حرکتی، کودکان