چکیده :

اصطلاح بيوراكتور غشايي MBR، تركيبي از فرآيند لجن فعال و جداسازي غشايي را بيان مي‌كند. با به كار بردن MBR نياز به فرآيندهاي ته‌نشيني، گندزدايي به كار رفته در شيوه هاي مرسوم لجن فعال از بين مي‌رود. بدين ترتيب كه غشاها داخل مخزن هوادهي يا خارج آن قرار گرفته و پساب تحت خلاء ايجاد شده توسط پمپ مكش از درون غشاها به سمت بالا كشيده مي‌شود و MLSS را در مخزن هوادهي به جا مي‌گذارد. MBR به فرآيندهاي بيولوژيكي اجازه فعاليت در SRT طولاني (عموماً 20 تا 100 روز) داده و به اين ترتيب غلظت MLSS ورودي مي‌تواند به بالاي 10000 ميلي‌گرم در ليتر افزايش مي‌يابد. ميزان حذف 99-93 درصد از BOD و COD و كارايي نيتريفيكاسيون 97-85 درصد توسط آزمايشات گوناگون به اثبات رسيده است. فيلتراسيون غشايي، آلاينده‌هاي زيستي، ذرات كلوئيدي، كدورت، ميكروارگانيسم و عناصري مثل آهن و منگنز را حذف مي‌كند. در مورد اين سيستم‌ها مي‌توان به فضاي كمتر مورد نياز به علت حذف تانك ته‌نشيني و همچنين كاهش توليد لجن مازاد دفعي در حدود 75-60 درصد و همچنين كيفيت پساب خروجي ثابت است. گرفتگي غشاء و تعويض دوره‌اي آن مهم‌ترين معايب اين سيستم مي‌باشند.

کلید واژگان :

بيو راكتور غشايي، لجن فعال، فرايند غشايي، گرفتگي غشاء، اولترافيلتراسيون



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک