امروزه نقش حمل و نقل در توسعه پایدار بسیار روشن و انکار ناپذیر است. سهم چشمگیر بخش حمل و نقل در توسعه زیرساخت‌های شهری در کشورها حکایت از ارتباط تنگاتنگ کلیه زیربخش‌های اقتصادی با بخش حمل و نقل دارد. از سوی دیگر در بررسی نقش حمل و نقل در توسعه پایدار لازم است عواملی همچون محیط‌زیست, تأثیرات اجتماعی (انتظارات مشتریان) و نیز اقتصاد بنگاه مد نظر قرار گیرد. این مقاله به بررسی تأثیر توسعه حمل و نقل ریلی بین شهری بر توسعه شهری در ایران طی سال‌های 1354 الی 1395 اختصاص دارد. از روش خود رگرسیونی با وقفه توزیعی برای تجزیه و تحلیل اقتصادسنجی استفاده می‌شود و برای بررسی توسعه حمل و نقل ریلی بین شهری از فاکتورهای میزانِ بار برحسب تن در کیلومتر، مسافت بر حسب نفر در کیلومتر و تعداد مسافر، و برای در نظر گرفتن شاخص‌های زیست محیطی از شاخص میزان گازوییل مصرفی استفاده می‌شود. در نهایت نتیجه‌گیری می‌شود که میزان بار بر حسب تن در کیلومتر، مسافت بر حسب نفر در کیلومتر و تعداد مسافر و گازوییل مصرفی در کوتاه‌مدت و بلندمدت تأثیر معنی‌دار بر توسعه شهری دارد.
کلید واژگان :حمل و نقل ریلی بین شهری ، توسعه شهری ، خود رگرسیونی با وقفه توزیعی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6151163323433954
- سال انتشار : 1396
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : کنگره ملی مدیریت و برنامه ریزی شهری نوین
- برگزار کنندگان : دبیرخانه دائمی و بنیاد امید ایرانیان و انجمن علمی جغرافیا و برنامه ریزی شهری ایران
- تاریخ ثبت : 1396/09/04 21:37:14
- ثبت کننده : دکتر صادق صیدبیگی
- تعداد بازدید : 187
- تعداد فروش : 1