مسجد دارالاحسان، شاهکارِ معماری بعد از اسلام سنندج بررسی ساختار معماری و آرایه های مسجد- مدرسه ی دارالاحسان سنندج

در طول تاریخ معماری و شهرسازی ایران، معماری مساجد یکی از بارزترین مظاهر هنر استادکاران این مرز و بوم و نمونه ای کامل از عینیت یافتن اندیشه در کالبدی به اندام بوده است. مساجد یکی از نشانه های شهر ونماد اعتقادی مردمان است که از دیرباز در کشور ایران به عنوان نشانه ی شهری در شهرها از شاخصترین عناصر محسوب می شده است. معماری یکی از هنرهای اسلامی است که خصوصیات هویتی اسلام را در خود جای داد و تقریبا تمام هنر دینی را با خود به همراه دارد، به همین دلیل در اسلام به معماری مساجد بسیار اهمیت داده شده است و بنای معماری مسجد را به زیباترین هنرها می آراستند. از سوی دیگر تاثیری که مساجد به عنوان خانه ی معنوی انسان مسلمان بر وی میگذارد، غیر قابل انکار است. شهر سنندج به عنوان یکی از شهرهای تاریخی ایران دارای هویتی خاص در معماری مساجد است که برخی از پژوهشگران در سالهای اخیر آنرا تحت عنوان سبک سنندجی یا سبک معماری کردی معرفی کرده اند، تعداد مساجد زیاد موجود در شهر این شهر آنرا را به شهر مساجد معروف کرده است. مسجد جامع سنندج اولین مسجد جامع این شهر است که پس از مساجد محله ایی ساخته شده است، اما تا کنون در پژوهشهای صورت گرفته به ساختار معماری آن توجه زیادی نشده است در این پژوهش سعی بر آن است تا با بهره گیری از روش توصیفی به بررسی ساختار معماری، آرایه های موجود، ایستایی و ... مسجد- مدرسه ی دارالحسان این شهر پرداخته می شود.

سنندج، معماری کُردی، سبک سنندجی، مسجد دارالحسان، مسجد جامع