نقش توسعه منابع انسانی در تولید علم

عمده ترین منبع استراتژیک هر سازمان و یا هر جامعه، منابع انسانی آن است. جوامعی در بلند مدت قرین موفقیت خواهند شد که بتوانند منابع انسانی خود را به طور صحیح واصولی توسعه وپرورش دهند وهمراه تقویت دانش ومعرفت ومهارتهای فنی لازم، افرادی پر کار و معتقد و مومن بسازند. مهم ترین منبعی که یک سازمان پژوهشی در اختیار دارد، خزانة علمی آن است. هیچ سازمانی بدون استعدادها، ذهنیت ها وتصورات کنجکاوانه ی افراد آن نمی تواند دانش نوین مهمی تولید کند. عنصر انسانی، در سازمان پژوهشی نسبت به سازمان های دیگر نقش مهم تری دارد. سرمایه گذاری علمی برای نیروی انسانی تنها سرمایه گذاری انسانی است که نه تنها مستهلک نمی شود، بلکه به طور فزاینده، بازده آن افزایش می یابد ومیزان آن قابل اندازه گیری نیست. برای تولید علم ودانش زمینه هایی لازم است که عمده ترین آن آموزش است.اهمیت بینش علمی وپژوهشی یک ضرورت اجتناب نا پذیر است ونقش آموزش و پرورش، از طریق آموزش مستمر، درتولید وتوسعه علمی وپژوهشی کاملاً مشخص و واضح می با شد. این مقاله اساساً به نقش توسعه منابع انسانی در تولید علم می پردازدو سعی دارد براین نکته تأکید ورزد که توجه وسرمایه گذاری بر روی نیروی انسانی متخصص در مراکز علمی و تحقیق و توسعه، می تواند نقش قابل توجهی درپیشرفت علوم و تکنولوی ایفا نماید. بطور کلی در این مقاله خصوصیات محققان شاغل در تحقیق و توسعه، ضرورت بکار گیری نیروی انسانی متخصص در راستای نیازهای تحقیق و توسعه، توسعه امکانات آموزشی و بهسازی وارتقاءنیروی انسانی تحقیق و توسعه، آموزش آنها، نیازهای مقدماتی برای جذب نیروی کیفی در مراکز تحقیق و توسعه ارائه شده است. در پایان نقش مهم و کلیدی توسعه نیروی انسانی در تولید علم مورد بحث و پیشنهاداتی دراین خصوص بیان شده است. پیام اصلی مقاله حاضر آن است که توسعه نیروی انسانی مراکز علمی و تحقیقاتی زمانی موفق است که به تحقیق با دیدعلمی نگاه نموده و ضرورت به کارگیری نیروی انسانی وتوجه به آنها از سوی مدیریت این مراکز را تاکید دارد.

توسعه، منابع انسانی، تولید علم