نگاهي به جلوه¬هاي کم¬آزاري، برجسته¬ترين ارزش فرهنگ ايراني در متون ماندگار ادبيات فارسي

در اين مقاله با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی، به بررسي جلوه¬های کم¬آزاري، برجسته¬ترين و مهمترين ارزش اخلاقي فرهنگ ايراني در آثار کهن ادبيات فارسي پرداخته¬ایم. مسألۀ پژوهش حاضر این است که آیا کم¬آزاری، مختص ادبیات مکتوب و شاعران، نویسندگان، حکما و ساحت نخبگان ایران بوده است، یا به عنوان ارزش فرهنگی عام، در ساحت فرهنگ عام نیز نمود و کاربرد دارد؟ یافته¬های این پژوهش نشان می-دهد که این ارزش اخلاقی و اجتماعی، هرچند حضوری پررنگ در ادبیات مکتوب، مخصوصاً شعر فارسی دارد، مختص ادبیات مکتوب نبوده و به صورت ضرب¬المثلهایی چون «گاوان و خران باربردار/ به ز آدمیان مردم¬آزار» و «می بخور منبر بسوزان مردم¬آزاری مکن» در فرهنگ عام جامعۀ ایرانی نیز نمود آشکاری پیدا کرده¬است. بنابراین شایسته است که کم¬آزاری را به عنوان ارزش فرهنگی ممتاز ایرانی، بشناسیم و به جهانیان نیز بشناسانیم و به ایرانی¬بودن خودمان ببالیم.

کم¬آزاری، ادبیات فارسی، مطالعات فرهنگی، ضرب¬المثلهای ایرانی.