اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر خودکارآمدی و اضطراب اجتماعی در نوجوانان دختر شهر تاکستان

این پژوهش با هدف اثر بخشی آموزش مهارت های اجتماعی بر خودکارآمدی و اضطراب اجتماعی در نوجوانان دختر شهرستان تاکستان در سال 1401 انجام شد. این تحقیق از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم دبیرستان صبا شهرستان تاکستان بود که مشغول به تحصیل هستند. نمونه این پژوهش شامل 40 نفر از دانش آموزان جامعه مذکور بود و برای انتخاب آن ها از روش نمونه گیری خوشه ای استفاده گردید. 20 نفر بصورت تصادفی برای گروه آزمایش و 20 نفر برای گروه کنترل در نظر گرفته شد. برای گروه گواه پیش¬آزمون گرفته شد و گروه آزمایشی طی 8 جلسه 40 دقیقه¬ای آموزش دیدند. تجزیه و تحلیل داده¬های به¬دست آمده با استفاده از نرم¬افزار SPSS با استفاده از آزمون لون، آزمون t زوجی انجام شد. با توجه به تحلیل آزمون t نشان داده شد که بعد از مداخله، خودکارآمدی حدود 24 واحد افزایش معنی داری داشته است و اضطراب اجتماعی تقریبا 9 واحد کاهش معنی داری داشته است که این تغییرات مطلوب فرضیه پژوهش حاضر هستند و فرضیه را تایید می کنند. در گروه آزمایشی نسبت به گروه کنترل اضطراب اجتماعی تغییر فاحشی داشته است و مداخله در این پژوهش تاثیرگذار بوده است. خودکارآمدی در پس آزمون گروه آزمایشی خیلی بیشتر از پیش آزمون است که تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی بر خودکارآمدی نوجوانان است. با توجه به تحلیل های فوق فرضیه تحقیق که تاثیر آموزش مهارت های اجتماعی در اضطراب اجتماعی و خودکارآمدی است، پذیرفته می شود.

اضطراب اجتماعی، خودکارآمدی، مهارت های اجتماعی، نوجوانان دختر