این تحقیق در زمستان 1388، به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین جیوه، سرب و کادمیوم در بافت های عضله، کبد و آبشش ماهی بیاه (Liza abu) رودخانه های بهمنشیر و کارون استان خوزستان انجام گرفت. در این تحقیق به صورت تصادفی 216 نمونه ماهی بیاه از رودخانه های مورد مطالعه صید شد. جهت استخراج فلزات از بافت های مورد مطالعه، از روش هضم مرطوب و تعیین میزان تجمع فلزات سنگین به وسیله دستگاه جذب اتمی انجام شد. بالاترین غلظت کادمیوم، جیوه و سرب به ترتیب 264/0±540/0، 005/0±029/0 و 128/0±08/1 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک و پایین ترین غلظت کادمیوم، جیوه و سرب به ترتیب 035/0±434/0، 001/0±024/0 و 036/0±930/0 میلی گرم در کیلوگرم وزن خشک به دست آمد. در این تحقیق غلظت کادمیوم، سرب و جیوه در آبشش، کبد و عضله ماهی بیاه بین رودخانه های بهمنشیر و کارون اختلاف معنی داری نداشت (P≥0.05). بر اساس نتایج این تحقیق میزان تجمع کادمیوم و جیوه در عضله ماهی بیاه از استاندارد غذا و داروی آمریکا جهت مصرف انسانی پایین تر از حد آستانه بود، اما میزان تجمع سرب در مقایسه با استاندارد سازمان بهداشت جهانی بالاتر از حد آستانه بود.
کلید واژگان :
فلزات سنگین، ماهی بیاه، رودخانه بهمنشیر، رودخانه کارون، استان خوزستان
