بررسی رابطه مؤلفه¬های مدارس یادگیرنده با نوآوری شغلی معلمان و کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین مؤلفه¬های مدارس یادگیرنده با نوآوری شغلی معلمان و کیفیت فعالیت-های آموزشی و پرورشی بود. روش پژوهش توصيفي- همبستگی است. جامعه آماري شامل كليه معلمان مدارس ابتدایی استان همدان )6346) بوده و حجم نمونه بر اساس فرمول كوكران به تعداد 362 آزمودني تعيين گرديد. نمونه¬گیری با استفاده از روش نمونه¬گیری تصادفي طبقه¬ای نسبی انجام شد. جهت جمع¬آوري داده¬ها از سه پرسشنامه شامل مدارس يادگيرنده پارك (2006)، نوآوری شغلی اتلای و اکیف (1982) و کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی مدارس سنجری و همکاران (1385) استفاده گرديد. برای سنجش ميزان پایایی پرسشنامه¬ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، و به ترتیب 92/0 ، 78/0 و 84/0 برآورد گردید. یافته¬ها نشان داد كه وضعیت مؤلفه¬های مدارس یادگیرنده، نوآوری شغلی معلمان و کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی بالاتر از سطح متوسط بود. به علاوه، بین مؤلفه¬های مدارس یادگیرنده با نوآوری شغلی معلمان و کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون بیانگر آن بود که مؤلفه سرآمدي شخصي در پیش¬بینی نوآوری شغلی معلمان مؤثر است، و ابعاد سرآمدي شخصي، الگوهای ذهنی، چشم¬انداز مشترك و یادگیری تیمی بيشترين تأثير را در پيش¬بيني کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی دارند.

"کیفیت فعالیت های آموزشی و پرورشی" – " مدارس یادگیرنده" – " نوآوری شغلی معلمان"