ماليات سبز عاملي فراموش شده در برنام هريزي صنعتي ايران

توليدات صنعتي و رشد آن اگرچه به ‌‌‌‌تنهايي به عنوان معياري براي سنجش عملكرد بخش صنعت در هر مقطع يا دوره زماني قلمداد مي‌شود اما، توليدات صنعتي يا رشد آن به تنهايي نمي‌تواند متغير اساسي براي سنجش عملكرد اين بخش در نظر گرفته شود، چه آنكه اين عامل بدون توجه به عوامل زيست محيطي، حتي در پاره‌اي از موارد مي‌تواند عملكرد مورد نظر را تحت تأثير قرار دهد. بر اين اساس، نمي‌توان و نبايد توليد بيشتر، خصوصاً در برخي صنايع، به قيمت تخريب محيط زيست صورت پذيرد. اين در حالي است كه قانون اساسي ج.ا.ا. نيز آن دسته از فعاليت‌هاي‏ اقتصادي‏ كه‏ با آلودگي‏ محيط زيست‏ يا تخريب‏ غير قابل‏ جبران‏ آن‏ ملازمه‏ پيدا كند را ممنوع‏ دانسته است. از اين رو، اين مقاله مي‌كوشد تا با تقسيم توليدات صنعتي بر حسب ميزان آلايندگي تحميل شده به محيط زيست و نيز سنجش سودآوري آن‌ها، ارتباط اين دو را بررسي نمايد. نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه در تمامي موارد، سودآوري توليدات صنعتي آلاينده به مراتب و به صورت معني‌داري بيش از اين ميزان در صنايع پاك است. از اين رو، برتري عملكرد چنين بنگاه‌هايي را نمي‌توان تنها با معيار سودآوري مورد سنجش قرار داد. بر اين اساس و از حيث سياست‌گذاري، لازم است تا با به كارگيري ماليات سبز، كه به نظر مي‌رسد عامل فراموش شده در برنامه‌ريزي‌هاي صنعتي ايران باشد، تمهيدات لازم براي جلوگيري از تخريب محيط زيست فراهم گردد. Although, industrial production and its growth are considered as only criterion for evaluating the performance of the industrial sector in each period but, this index separately cannot be considered as a basis for assessing the performance of this sector, Because of, this factor can affect the desired performance in some cases. Accordingly, the more production cannot and should not be take place through environmental degradation especially in some industries. On the other hand, the constitution of the Islamic Republic of Iran prohibits those economic activities witch conflict with environmental pollution or irreversible destruction. Therefore, this paper attempts to divide the industrial production in terms of emissions imposed on the environment and measure their profitability, to evaluate the relationship between two factors. The results show that the profitability of pollutant manufacturing industries is significantly higher than this rate in the clean industries. Thus, the superior performance of such firms should not be assessed only by profitability criteria. Accordingly and in terms of policy, it is necessary to use green tax which seems to have been forgotten in industrial planning, to prevent environmental degradation.

آلايندگي صنعتي، صنايع توليدي ايران، ماليات سبز، محيط زيست.