پترولوژي و ژئوشيمي پريدوتيت هاي کمپلکس افيوليتي فنوج- مسکوتان، مکران، جنوب خاوري ايران

توالي گوشته اي رخنمو نيافته در باختر محدوده فنوج- مسکوتان، دربردارنده لرزوليت و هارزبورژيت کلينوپيروکسن دار با بافت پورفيروکلاستيک، لرزوليت ريزبلور با کانيهاي نوظهور، عدس يهاي پراکنده کروميتيت و نفوذي هاي گابرويي قطع کننده است. بررسي هاي سنگ نگاري و داده هاي مايکروپروب، شواهدي از فعل و انفعالات پريدوتيت/مذاب، فرايندهاي پس از ذوب و فعل و انفعالات ساب ساليدوس را نشان مي دهند که با ظهور دو نسل پيروکسن- اليوين دگرشکل و اوليه و پيروکسن- اليوين- آمفيبول نوظهور و ريزبلور تجلي يافته است. کاني هاي نسل دوم به صورت میانبار، بينابيني و ريزبلور تشکيل شده اند. اين دو نسل از کاني ها، ویژگی های ژئوشيميايي کاملاً متمايز دارند، به گونه ایکه کاني هاي نسل اول، قابل مقايسه با پريدوتيت هاي پشته هاي ميان اقيانوسي و کاني هاي نسل دوم، ویژگی هایی متمايل به محيطهاي فرافرورانش را نشان مي دهند. بنابراين ترکيب شيميایي کانيهاي نسلهاي مختلف، نشان از سنگزایی )پتروژنز( متفاوت سنگ هاي اولترامافيک کمپلکس افيوليتي فنوج- مسکوتان دارد. تفسير داد ههاي شيميایي از سنگ کل نشان مي دهد که اين سنگ ها منبع گوشتهاي از نوع مورب تهي شده دارند که 5 تا 15 درصد ذوب بخشي را تحمل کرده اند. بررسي الگوهاي عناصر خاکي کمیاب بهنجارشده با مقادير کندريت و مقايسه آنها با الگوهاي گوشتهاي از نوع مورب تهي شده ( DMM )، نشانگر غني شدگي LREE و HREE نسبت به MREE و ارائه الگوهاي U شکل است، بنابراين پريدوتيتهاي کمپلکس افيوليتي فنوج- مسکوتان، تحول چندمرحله اي را تجربه کرده اند و ویژگیهایی از محيط آبيسال تا پهنه فرافرورانش نشان مي دهند. مي توان گفت که گذر از محيط آبيسال به سمت فرافرورانش متأثر از سيال های برخاسته از صفحه فرورونده بوده است.

مکران، نئوتتيس، پريدوتيت، مورب، توالي گوشته اي، فرافرورانش، آبيسال