تربیت بدنی و ورزش از منظر اسلام

امروزه شاهد گسترش رشته هاى ورزشى و اقبال مردم به ورزش مى باشیم. میلیون ها نفر به امر ورزش مشغولند و میلیون ها نفر علاقه مند به رویدادهاى ورزشى اند. با توجه به اهمیت تبیین مؤلفه هاى سبک زندگى اسلامى، این سؤال مطرح مى شود که اسلام نسبت به ورزش و ورزشکار چه دیدگاهى دارد؟ این مقاله مى کوشد در حد بضاعت خود با استفاده از آیات و روایات به پاسخ این سؤال بپردازد. در این نوشتار به روش تحلیلى ـ توصیفى انواع ورزش هایى که در متون دینى مطرح شده مورد بررسى قرار مى گیرد و اهمیت ورزش از جنبه هاى گوناگون بیان مى شود. امروزه ورزش در زندگى معاصر از اهمیت خاصى برخوردار شده است و ما شاهد گسترش پدیده ورزش هستیم. مقدمه: رشته هاى ورزشى گسترش پیدا کرده و هم علاقه مندان به ورزش بیشتر شده است، به گونه اى که مسابقات المپیک تقریبا سه و نیم میلیارد بیننده را به خود اختصاص داده است (ویوسیمسون و جنینگز، 1382، ص 30). جامعه هم نیز از این امر مستثنا نمى باشد. در کنار این همه گسترش، همواره شاهد بروز افعالى ضداخلاقى در ورزش بوده ایم که باعث نگرانى مردم عزیزمان شده است. علت این امر جدا شدن اخلاق از ورزش است؛ مسئله اى که همواره مورد تأکید امام خمینى قدس سره بوده است. ایشان در دیدار با ورزشکاران چنین بیان کردند: «ورزشکاران، به همان صورتى که ورزش جسمى دارند، ورزش روحى هم داشته باشند. از قدیم ورزشکاران ایران، به یاد خدا و على علیه السلام بوده اند و این از برجستگى هاى آنان بوده است» (امام خمینى، بى تا، ج 18، ص 251).

ورزش، تربیت بدنی