بررسي تنوع ژنتيكي انتامبا هيستوليتيكا و انتامبا ديسپار در نمونه بيماران با علايم گوارشي در تهران

سابقه و هدف: به درستی مشخص نيست که چرا بيماری آميبيازيس و علايم ناشی از آن، تنها در 5 تا10% افراد آلوده با انتاموبا هيستوليتيکا گزارش گرديده است. تصور می‌شود که تفاوت در ميزان بيماريزايی در ميان گونه‌های انگل، در برآيند شدت و حدت بيماری آميبيازيس، مؤثر است. در اين مطالعه، علاوه بر تعيين ميزان شيوع دو تک‌ياخته انتامبا هيستوليتيکا و انتامبا ديسپار در بيماران مبتلا به اختلالات گوارشی، تنوع ژنتيکی در ژن غير کدکننده لوکوس 2-1 بررسی شدند تا اختلاف ژنوتيپی انتامباها در نمونه‌های مثبت مشخص گردد. روش بررسی: از 1700 نمونه مدفوع آزمايش‌شده مربوط به مراجعين به مراکز درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهيد بهشتی، جمعاً 27 مورد انتامبا هيستوليتيکا/ انتامبا ديسپار مشاهده گرديد که پس از استخراج DNA، واکنش زنجيره‌ای پلی‌مراز (PCR) با دو جفت پرايمر اختصاصی گونه از ژن لوکوس 2-1 انجام گرفت و گونه آميب، شناسايی و تعيين توالی گرديد، و با توالی نوکلئوتيدهای شناخته‌شده انتامبا هيستوليتيکا و انتامبا ديسپار، مقايسه وتنوع ژنتيکی سويه‌ها بررسی گرديد. يافته‌ها: واکنش PCR با پرايمرهای فوق در 21 مورد از 27 نمونه مورد مطالعه، قطعه حدود 430 جفت باز را تکثير نمود و انتامبا ديسپار شناسايی گرديد. يک سويه، قطعه‌ای در حدود 340 جفت بازی تکثير کرد و انتامبا هيستوليتيکا، شناسايی گرديد. پنج مورد از نمونه‌ها تکثير نشدند و از مطالعه حذف شدند. با PCR و تعيين توالی محصول PCR، تنوع ژنتيکی قابل توجهی از نظر اندازه، نوع و تعداد واحدهای تکرارشونده و ترتيب قرارگرفتن نوکلئوتيدها در ژن لوکوس 2-1 سويه‌های انتامبا ديسپار ايرانی مشاهده گرديد. نتيجه‌گيری: در اين مطالعه، 8 الگوی متفاوت و جديد انتامبا ديسپار در بين 21 سويه مورد بررسی، مشاهده و به GenBank گزارش شد. سويه انـتامبا هيـستوليـتـيکای ايـرانی (NH1 E.h IR) بـا سويه استـانـدارد KU20 (Accession No. AB075706) گزارش‌شده از ژاپــن، در ژن لـوکـوس 2-1، همخوانی ژنوتيپی 100% نشان دادند. واژه‌های کلیدی: آميبيازيس، آنتامبا هيستوليتيکا، آنتامبا ديسپار، واکنش زنجيره پليمراز (PCR)، اختلالات گوارشی.،

آميبيازيس، آنتامبا هيستوليتيکا، آنتامبا ديسپار، واکنش زنجيره پليمراز (PCR)، اختلالات گوارشی.،