بررسی راهکارهای مقابله با خشکسالی در مناطق روستایی از دیدگاه کارشناسان جهاد کشاورزی، مطالعه موردی استان اصفهان

خشکسالی وضعیتی از کمبود بارندگی و افزایش دماست که در هر وضعیت اقلیمی ممکن است رخ دهد. خشکسالی غالبا به عنوان یک پدیده خزنده بیان می شود چرا که بر خلاف سایر بلایای طبیعی این پدیده به تدریج و در یک دوره زمانی نسبتاً طولانی عمل کرده و اثرات آن ممکن است پس از چند سال و با تأخیری بیشتر نسبت به سایر حوادث طبیعی ظاهر می شود. هم چنین اثرات ناشی از ان به صورت مختلف غیر ساختاری است و در نتیجه خسارت های آن در بخش های مختلف مانند کشاورزی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی و غیره قابل توجه می باشد. هدف این مقاله بررسی راهکارهای مقابله با خشکسالی در مناطق روستایی از دیدگاه کارشناسان جهاد کشاورزی استان اصفهان می باشد. جامعه آماری این تحقیق کارشناسان جهاد کشاورزی استان اصفهان بالغ بر 356 نفر می باشد که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، تعداد 175 نفر از آنها از طریق نمونه گیری تصادفی ساده برای انجام پژ<هش انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسش نامه محقق ساخته شد. روایی صوری پرسش نامه توسط پانل متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. مطالعه راهنما در منطقه مشابه جامعه آماری با تعداد 30 پرسش نامه صورت گرفت و باداده های کسب شده و استفاده از فرمول ویژه کرونباخ آلفا در نرم افزار spss پایایی پرسش نامه تحقیق0.81 به دست امد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل تحلیل عاملی استفاده شد و نتایج این مدل نشان داد مهم ترین راهکارهای مقابله با خشکسالی در منطقه مورد مطالعه شامل شش مولفه(تنوع سازی اقتصادی و پرداخت یارانه، توانمندسازی و ظرفیت سازی، مدیریت محلی خشکسالی، تقویت مدیریت ریسک خشکسالی، نهادسازی و تقویت خودکارآمدی روستائیان و ارتقای دانش پیرامون مدیریت آب) است که مقدار واریانس و واریانس تجمعی تبیین شده توسط این شش عامل 77.22 می باشد. و در نهایت، بر اساس نتایج تحقیق پیشنهادات کاربردی ارائه شده است.

خشکسالی، مدیریت خشکسالی، توسعه روستایی، مدیریت منابع آب، استان اصفهان